အလုပ္လက္မဲ႔၊ စီးပြားေရးဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္ႏွဳန္းႏွင္႔ အနာဂတ္ကာလအေျခအေန

အခုအလုပ္လက္မဲ႔အေျခအေနနဲ႔ တုိင္းျပည္စီးပြားေရး ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္တဲ႔ အေျခအေနေတြမွာရွိတဲ႔ production possibilities model နဲ႔ လက္ရွိကာလ ေရြးခ်ယ္မွဳေၾကာင္႔ ျဖစ္လာမဲ႔ အနာဂတ္ production possibilities curve မ်ား အေၾကာင္း ေရးသားမွာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္....။

(၁) အလုပ္လက္မဲ႔ ျပႆ    နာ

          
          ၁၉၃၀ ခုႏွစ္မ်ား တဝိုက္က စီးပြားပ်က္ကပ္ (Great Depression) မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ အပါအဝင္ တုိင္းျပည္ မ်ားမွာ အလုပ္ လက္မဲ႔ ျပႆနာကို ႀကီးႀကီးမားမား ရင္ဆုိင္ခဲ႔ၾကရတယ္။   ေနာက္ပုိင္း ကာလေတြမွာလဲ စီးပြားေရးက်ဆင္းမွဳ (recession) နဲ႔တကြ အလုပ္လက္မဲ႔ ျပႆနာကို မၾကာခဏေတြ႕ ခဲ႔ၾကရတယ္။ အဲဒီအခါမွာ production possibilities model က ဘယ္လုိရွိမလဲၾကည့္ၾကမယ္။ ကြ်န္မတို႔က ပထမတုံးက resources ေတြကို fully employed လုပ္တယ္ဆိုတဲ႔ assumption ကို ထားခဲ႔တယ္..။ အခု အဲဒါကို   ျဖဳတ္လုိက္မယ္။ အလုပ္လက္မဲ႔ unemployment ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ တုိင္းျပည္ရဲ႔ အေျခအေနဟာ production possibilities curve အတြင္းက အမွတ္ U မွာ ရွိတယ္။ တိုင္းျပည္က ကုန္စည္ ၂ မ်ိဳးစလုံးကို   ေလွ်ာ႔ၿပီး ထုတ္ရတာကို   ေျပာတာပါ။  

 

တိုင္းျပည္က သူ႔ရဲ႕ labor တနည္းအားျဖင္႔ resources ၊ factors of production ထဲက တစ္ခုကို အျပည္႔အဝ အသုံး မခ်ရဘူး။ production possibilities curve ေပၚက အမွတ္ေတြျဖစ္တဲ႔ ကုန္စည္ ၂ မ်ိဳး စလုံးကို အမ်ားဆုံးထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ အတြဲေတြထက္ နိမ္႔က်ေနၿပီျဖစ္တယ္။ Full employment ရေအာင္ ျပန္လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို အေပၚကပုံမွာရွိတဲ႔ ျမႇားေတြက   ၫႊန္ျပေနတယ္။ Full employment ဘက္ကို ေရႊ႕လာျခင္းျဖင္႔ ကုန္စည္ ၂ မ်ိဳးလုံး သုိ႔မဟုတ္ ၁ မ်ိဳးရဲ႕ ထြက္ကုန္ေတြဟာ တိုးလာပါတယ္။

(၂) စီးပြားေရးတုိးတက္မွဳႏႈန္း

တကယ္လို႔ တုိင္းျပည္က စီးပြားေရးအေျခအေန ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္ေနတယ္ဆိုရင္ resources ေတြရဲ႕အရည္အေသြးနဲ႔ အေရအတြက္ ပမာဏကို ပုံေသထားထားတဲ႔ assumption ကို ဖယ္ထုတ္လုိက္မယ္။ အဲလုိဆိုရင္ production possibilities curve ရဲ႕အေနအထားက ေရြ႔႕သြားမယ္။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ားဆုံးကုန္ထြက္ အလား အလာဟာလဲ ေျပာင္းလဲသြားမယ္။

တိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ ရႏုိင္တဲ႔ သယံဇာတအရင္းအျမစ္ေတြဆိုတာ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် ေျပာင္းလဲေနတယ္။ ဥပမာအားျဖင္႔ တုိင္းျပည္မွာ လူဦးေရ တုိးလာတာဟာ labor ပမာဏနဲ႔ entrepreneurial ability ကိုတိုး လာေစတယ္။ labor ေတြရဲ႕ အရည္အေသြးဟာလဲ ပညာထပ္သင္တာတို႔၊ သင္တန္းစတာေတြ ကတစ္ဆင္႔ အခ်ိန္နဲ႔အမွ် တုိးတက္ေနတယ္.. တုိင္းျပည္ရဲ႕ capital ပမာဏဟာလဲ တည္ၿငိမ္မွဳ မရွိေပမဲ႔ တုိးတက္ေနတယ္.. တခ်ိဳ႕ေသာ စြမ္းအင္နဲ႔ ဓာတ္သတၱဳ သယံဇာတေတြ ကုန္ခမ္းျပဳန္းတီး သြားလဲ ေနာက္ထပ္ အသစ္အသစ္ သယံဇာတေတြကို ရွာေတြ႔ ျပန္တယ္။ ဥပမာ ဆည္ေျမာင္းတာတမံေတြ တည္ေဆာက္ တာဟာ သီးႏွံစိုက္ပ်ိဳးဖုိ႔ ဆည္ေရေသာက္   ေျမဧရိယာေတြ တုိးတက္လာတယ္..

အဲဒီလို factors of production ေတြတိုးတက္လာျခင္းရဲ႔႕အက်ိဳးအျမတ္ကေတာ႔ consumer goods ေရာ၊ capital goods ၂ မ်ိဳးစလုံးကုိ ပိုမိုထုတ္လုပ္လာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင္႔ အခုကေန ေနာင္အႏွစ္ ၂၀ အၾကာမွာ တုိင္းျပည္ရဲ႔႕ production possibilities ဟာ ေအာက္ပါဇယားထဲက အတုိင္း   ျဖစ္လာႏုိင္တယ္..

Type of Product	Production Alternatives
	A'	B'	C'	D'	E'
Pizzas (in hundred thousands)	0	2	4	6	8
Robots (in thousands)	14	12	9	5	0

      

တိုင္းျပည္ရဲ႕သယံဇာတေတြ ၾကြယ္ဝလာတာဟာ alternative တစ္ခုစီမွာရွိတဲ႔ ကုန္စည္ ၂ ခုလုံး သို႔မဟုတ္ ၁ ခုရဲ႕ ထြက္ကုန္အလားအလာကို ပိုမိုတိုးတက္လာေစတယ္။ တုိင္းျပည္ဟာ ထြက္ကုန္ေတြ တုိးတက္လာ တဲ႔အတြက္ စီးပြားေရးဖြ႔ံၿဖိဳး တိုးတက္မွဳကို ရရွိတယ္။ အဲဒီလို တုိင္းျပည္ရဲ႕ resources ေတြရဲ႕ အရည္အေသြး၊ အေရအတြက္ တိုးတက္လာတဲ႔အခါ production possibilities curve ဟာ အျပင္ဘက္၊ ညာဘက္ ကို ေရြ႕သြားတယ္။ ေအာက္ကပုံမွာ ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ 

       

ပုံထဲမွာ အတြင္း curve ကေန A' B' C' D' E' curve ကို ေရြ႕သြားတာကို ျပထားပါတယ္.. ဒီလိုမ်ိဳးေရြ႕သြားတာဟာ စီးပြားေရးလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွဳစြမ္းအား တိုးတက္ႏွဳန္းကို ျပပါတယ္။ တနည္းအားျဖင္႔ ထြက္ကုန္ ေတြတိုးလာတာ.. economic growth ကိုရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခါ နည္းပညာရပ္ေတြ ဖြ႔ံၿဖိဳးတိုးတက္လာတာဟာ ကုန္စည္အသစ္ေတြ၊ ပိုေကာင္းတဲ႔ ကုန္စည္ေတြနဲ႔ အဲဒီ ကုန္စည္ေတြကို ထုတ္လုပ္တဲ႔အခါမွာ အသုံးျပဳတဲ႔ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ႔ နည္းလမ္းေတြ ကို ျဖစ္ေစပါတယ္.. တနည္းေျပာရရင္ နည္းပညာ တိုးတက္မွဳေၾကာင္႔ ကုန္စည္ထုတ္လုပ္မွဳ နည္းလမ္း တုိးတက္ၿပီး ထြက္ကုန္ေတြတိုးတက္ေကာင္းမြန္ၿပီး စီးပြားေရးဖြ႔ံ ၿဖိဳးမွဳႏွဳန္းကို ရရွိေစပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင္႔ ထုတ္လုပ္မွဳ စီမံကိန္းေရးဆြဲဖို႔နဲ႔ ကုန္လက္က်န္ကို စီမံခန္႔ခြဲဖုိ႔ computerized system ကို စတင္ မိတ္ဆက္ လုိက္တယ္ဆိုပါစုိ႔။ ဒီလိုလုပ္ျခင္းျဖင္႔ အေရွ႕က   ေဆာင္းပါးေတြမွာ ေရးသားခဲ႔တဲ႔ society သည္ ရရွိႏိုင္သမွ် ေသာ resources ေတြနဲ႔ ကုန္စည္အမ်ားဆုံး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ရန္ ေရြးခ်ယ္ရတဲ႔ economizing problem ကို ေျပာင္းလဲသြားေစတယ္။ resources ေတြ တိုးတက္လာတာ၊ နည္းပညာေတြ တိုးတက္ လာတာဟာ ပီဇာကိုေရာ၊ စက္ရုပ္ကိုေရာ မ်ားမ်ား ထုတ္လုပ္လာႏိုင္ပါတယ္။

လက္ေတြ႔ ဥပမာျပရရင္ ကြန္ျပဴတာေတြ၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ biotechnology နဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ နည္းပညာေတြ အရမ္းကို တိုးတက္လာတဲ႔အတြက္ ကြန္ျပဴတာေစ်းႏွဳန္းေတြက်သြားသလို ကြန္ျပဴတာ   ေတြရဲ႔႕ speed ကလဲ အရမ္းေကာင္းလာတယ္။ တိုးတက္လာတဲ႔ software ေတြကလဲ ကြန္ျပဴတာကို   ေန႔စဥ္ အသုံးျပဳမွဳကို ပိုမိုတုိးတက္ေစတယ္။ ဆယ္လူလာဖုန္းေတြ၊ အင္တာနက္ စတာေတြကလဲ ဆက္သြယ္ေရးဆုိင္ရာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မွဳေတြကို တုိးတက္လာေစတယ္.. ေစ်းကြက္ေတြရဲ႕ ထိေရာက္   ျမန္ဆန္မွဳေတြ၊ ထုတ္လုပ္မွဳေတြ တိုးတက္ လာတယ္.. biotechnology မွာတိုးတက္မွဳသည္လဲ အေရးႀကီး တဲ႔ စုိက္ပ်ိဳးေရးဆုိင္ရာ၊ ေဆးပညာဆုိင္ရာ ရွာေဖြေတြ႔ရွိ မွဳေတြ ကို ျဖစ္ေစတယ္။

အခ်ဳပ္ေျပာရရင္ စီးပြားေရးဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ႏွဳန္းသည္ (၁) resources ပမာဏေတြ တိုးတက္လာျခင္း၊ (၂) resources ေတြ ရဲ႔  အရည္အေသြးေတြ တုိးတက္လာျခင္း၊ (၃) နည္းပညာေတြတုိးတက္လာျခင္း တုိ႔ေၾကာင္႔   ျဖစ္တယ္။ ဖြံ႔ ၿဖိဳးတိုးတက္မွဳရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ကေတာ႔ full employment ရွိတဲ႔ တုိင္းျပည္ေတြ သည္ consumption goods ေရာ၊ capital goods ေရာ ၂ မ်ိဳးစလုံး ကို ပိုမိုၿပီးထုတ္လုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္မွဳ မရွိတဲ႔ တိုင္းျပည္ေတြကေတာ႔ ကုန္စည္တစ္ခုကို ပိုလုိခ်င္ရင္ က်န္တစ္ခုကို ပိုၿပီးစြန္႔လႊတ္ ရပါတယ္။

(၃) ယခုကာလေရြးခ်ယ္မွဳႏွင္႔ အနာဂတ္ကာလ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် အခြင္႔ အလမ္းမ်ား

production possibilities curve ေပၚမွာရွိတဲ႔ တိုင္းျပည္တစ္ခုရဲ႕ လက္ရွိကာလ ေရြးခ်ယ္မွဳ အေနအထားသည္ အနာဂတ္ ကာလမွာရွိမဲ႔ curve ရဲ႕အေနအထားကို ဆုံးျဖတ္ေပးပါတယ္။ production possibilities curve ရဲ႔ ဝင္ရိုး ၂ ခုမွာ goods for the future နဲ႔ goods for the present ကို ထားၾကည္႔ရေအာင္။ အနာဂတ္အတြက္ ကုန္စည္ေတြကို capital goods ေတြ၊ သုေတသနနဲ႔ပညာေရး၊ တီထြင္ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ေဆးဝါး အဲလုိမ်ိဳးကုန္စည္ေတြထားမယ္.. လက္ရွိကာလအတြက္ကို အစားအစာ၊ အဝတ္အထည္၊ ေဖ်ာ္ေျဖမွဳ ဆုိင္ရာပစၥည္း စတာေတြ ထားပါမယ္။ အနာဂတ္အတြက္ကုန္စည္ေတြသည္ resources ေတြရဲ႕အရည္အေသြး၊ အေရအတြက္ကို တိုးပြားေစတယ္။ နည္းပညာဆုိင္ရာ အခ်က္ အလက္ေတြ ရဲ႕ပမာဏကို တိုးပြားေစတယ္။ လူသားအရင္း အျမစ္ေတြရဲ႔စြမ္းရည္ကိုလဲ တိုးတက္ေစ တယ္.. အေရွ႕မွာ သိခဲ႔တဲ႔အတိုင္း အနာဂတ္ ကုန္စည္ေတြဟာ economic growth ကို ျဖစ္ေစတဲ႔ ပစၥည္းေတြဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အခု Presentville နဲ႔ Futureville ဆိုတဲ႔ တုိင္းျပည္ ၂ ခုကို စိတ္ကူးနဲ႔ တည္ေဆာက္ၾကည္႔မယ္။ သူတို႔ ၂ခုဟာ အစ ပထမမွာ အတူတူဘဲ။ ဘာပဲကြာသလဲဆိုရင္ Presentville ရဲ႕လက္ရွိကာလ   ေရြးခ်ယ္မွဳက future goods ထက္ present goods ေတြကို ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္တယ္။ X ဝင္ရိုးေပၚမွာ present goods နဲ႔ Y ဝင္ရိုး   ေပၚမွာ future goods ေတြ ရွိတယ္။ 

    Presentville တိုင္းျပည္ရဲ႕ Production possibilities curve ေပၚမွာရွိတဲ႔အမွတ္ P ဟာ လက္ရွိကာလ ကုန္စည္   ေတြကို ဦးစားေပး ေရြးခ်ယ္တဲ႔အတြက္ curve ရဲ႕ ညာဘက္ ေအာက္ဖက္ နားမွာရွိတယ္။ သူက အနာဂတ္ ကုန္စည္ေတြ   ကို နဲနဲဘဲ ထုတ္မယ္။ တစ္ခါ Futureville တုိင္းျပည္မွာ   ေတာ႔ လက္ရွိကာလ ေရြးခ်ယ္မွဳက အနာဂတ္ ကုန္စည္   ေတြကို မ်ားမ်ားေရြး ထုတ္လုပ္ၿပီး လက္ရွိကာလ ကုန္စည္  ေတြကို နည္းနည္းဘဲ ထုတ္လုပ္ မယ္။ သူ႔ ရဲ႕production possibilities curve ေပၚမွာ ရွိတဲ႔ အမွတ္ F ဟာ curve ရဲ႕ အေပၚဖက္ ဘယ္ဘက္နား မွာရွိတယ္။

အခု other things equal လုိ႔ယူဆရင္ Futureville တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ production possibilities curve ဟာ Presentville တိုင္းျပည္ရဲ႕ အနာဂတ္ production possibilities curve ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုက်ယ္သြားတာကို   ေတြ႔ရတယ္။ အခု လက္ရွိကာလမွာ နည္းပညာတုိးတက္ မွဳကို အားေပးတဲ႔၊ resources ေတြရဲ႕  ပမာဏနဲ႔ အရည္ အေသြးကို တုိးတက္ ပြားမ်ားေစတဲ႔ ကုန္စည္ေတြကို   ေရြးခ်ယ္ ထုတ္လုပ္ျခင္းျဖင္႔ Futureville တိုင္းျပည္သည္ Presentville တိုင္းျပည္ထက္ economic growth ကို ပိုမိုရရွိပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ Futureville တုိင္းျပည္ သည္ Presentville တုိင္းျပည္ထက္ capital goods ထြက္ကုန္ေတြ ပိုရေအာင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံထားတယ္။ Futureville တိုင္းျပည္က ဒီလိုမ်ိဳးေရြးခ်ယ္တဲ႔အတြက္ အနာဂတ္ကာလမွာ ပိုမိုမ်ားတဲ႔ ထြက္ကုန္နဲ႔ economic growth ကိုရရွိတာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိကာလမွာ opportunity cost အေနနဲ႔ စားသုံး ကုန္စည္ေတြ နဲနဲဘဲ ထုတ္ပါတယ္။ ဘယ္တုိင္းျပည္က ပိုေကာင္းသလဲ ဆိုတာေတာ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။ ကြဲျပားတဲ႔ ရလာဒ္ ၂ ခု သည္ တိုင္းျပည္ ၂ ျပည္ရဲ႔ ကြဲျပားတဲ႔ ႏွစ္သက္မွဳ ၊ ကြဲျပားတဲ႔   ေရြးခ်ယ္မွဳ ကို ျပပါတယ္။ သို႔ေသာ္ တုိင္းျပည္တစ္ခုစီ ကေတာ႔ သူတို႔ေရြးခ်ယ္ လုိက္တဲ႔ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ အက်ိဳး ဆက္အတိုင္းဘဲ ေနထုိင္ သြားရမွာ  ျဖစ္ပါတယ္။

          production possibilities analysis ဟာ တုိင္းျပည္တစ္ခုစီကို production possibilities curve က ၫႊန္ျပထား တဲ႔ ထြက္ကုန္အတြဲေတြနဲ႔ ကန္႔သတ္ထား တာကို ျပပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီလုိ ကန္႔သတ္ထား တာကို International specialization နဲ႔ trade တို႔က ျပင္ဆင္ေပးပါတယ္။

International specialization ဆိုတာကေတာ႔  ျပည္တြင္း သယံ ဇာတ  ေတြကို သုံးၿပီး တိုင္းျပည္က ပိုၿပီး ထိထိေရာက္ေရာက္ ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ႔ ကုန္စည္ ကို  ေဇာက္ခ် ထုတ္လုပ္တာပါ။ အဲလုိ အထူးျပဳထုတ္ထားတဲ႔ ကုန္စည္ ကို  ျပည္ပႏိုင္ငံက  ေဇာက္ခ် ထုတ္လုပ္ထားတဲ႔ ကုန္စည္ေတြနဲ႔ လဲလွယ္ၾက တာဟာ အျပည္ျပည္ ဆုိင္ရာ ကုန္သြယ္ေရး International trade ျဖစ္ပါတယ္။ ေဇာက္ခ်ထုတ္လုပ္မႈနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးဟာ တိုင္းျပည္တစ္ျပည္ အေနနဲ႔ အျခား ကုန္စည္တစ္ခုကို နည္းနည္းဘဲ စြန္႔လႊတ္ ရၿပီးေတာ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ ကုန္စည္ကို မ်ားမ်ားရေစ ပါတယ္။ ပီဇာ ၃ ယူနစ္ ရဖို႔ စက္ရုပ္ ၃ ယူနစ္ကို စြန္႔လြႊတ္ရမဲ႔အစား စက္ရုပ္ ၂ ယူနစ္ကို ကုန္သြယ္လိုက္ျခင္းျဖင္႔ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ specialization နဲ႔ trade ဟာ resources   ေတြမ်ားျပား ေကာင္းမြန္ လာတာနဲ႔ နည္းပညာေတြ တုိးတက္လာတာလုိဘဲ တူညီတဲ႔ အက်ိဳး သက္ေရာက္မွဳ ရွိပါတယ္။ society အတြက္ consumer goods ေရာ၊ capital goods ပါ ၂ မ်ိဳးစလုံး တိုးတက္ရရွိေစပါတယ္.. ျပည္တြင္း production possibilities ကို ႀကီးမားေအာင္၊ တိုးခ်ဲ႕ေအာင္လုပ္ တာရယ္၊ အခုေျပာတဲ႔ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ကုန္သြယ္ေရးရယ္ဟာ တိုင္းျပည္ထြက္ကုန္ တုိးပြားေစတဲ႔ လမ္းေၾကာင္း ၂ မ်ိဳး ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္.. ေနာင္အခါမွဘဲ international trade ကို ေရးသားပါမယ္..။

McConnell, Brue ႏွင္႔ Flynn တုိ႔ေရးသားေသာ eighteenth edition, "Economics, Principles, Problems, and Policies" ကို ကိုးကားဘာသာျပန္ပါသည္။

ျဖဴ ျဖဴ